1.08.2022 pa pa...
Szalom ludzie prawowierni, kozy, goje, gojki i ty, księże proboszczu. Aj waj, nawywijało się w Najjaśniejszej. Ten wpis będzie krótki, w większości techniczny, i bez przeklinania - jeśli ci to nie odpowiada to skończ lekturę >>>tutaj<<<.
Z uwagi na dzisiejszą datę powinienem coś mądrego napisać o Powstaniu Warszawskim, ale wielu już o tym pisało i raczej nic nowego i odkrywczego bym nie wymyślił - więc tradycyjnie pomilczę oddając cześć tym, którzy w walce o wolną Polskę polegli, jak i tym, którzy przeżyli.
A teraz przechodzimy do właściwego wpisu. Jak to mądrze napisał w książce "Pani jeziora" jeden z moich ulubionych pisarzy, pan Andrzej Sapkowski, "Przychodzi kiedyś taki czas, gdy trzeba albo srać albo oswobodzić wychodek". Dziękuję Wam, moi Drodzy Czytelnicy, za cierpliwość, za wszystkie reakcje i komentarze pod moimi tekstami, dziękuję Honorowym Wiewiórom za podrzucanie mi tropów i tematów do kolejnych wpisów. Mam nadzieję, że poważna część mojej twórczość nie wynudziła Was za mocno, nie wkurzyła za bardzo, może nawet skłoniła do refleksji czy zastanowienia się nad tym czy owym; mam nadzieję, że część humorystyczna wywołała uśmiech na Waszych twarzach i poprawiła nastrój w tych niełatwych czasach. Jestem już zmęczony ciągłym pisaniem o złodziejstwie, głupocie, bandytyzmie i wszelakich innych negatywnych przejawach ludzkiej działalności. Jest więc to ostatnia nowa notka, którą czytacie.
Oczywiście ostatnie zdanie powinienem zakończyć słowami "przed moim powrotem z zasłużonego urlopu, na który się właśnie z rodziną wybieram" - ale wtedy bym zepsuł cały efekt dramatyczny, który pracowicie starałem się osiągnąć wcześniej. Tak więc zrelaksujcie się i odpocznijcie sobie od Mosza. Mniej więcej 8 sierpnia powinienem coś nowego napisać. Do poczytania.
Pozdrawiam ze Wspanialewa Górnego