Mosze Wodotrysk, Naczelny Rabin Światowego Spisku Żydów

Szalom ludzie prawowierni, kozy, goje, gojki i ty, księże proboszczu. Aj waj, zadziało nam się znowuż w Europie. Tradycyjnie niewiele dobrego, więc i niedobre słowa w notce padną - jeśli masz na nie alergię to skończ lekturę >>>tutaj<<<.

W piątek dwie lewomyślne ekoterrorystki z bandy "Just stop oil", towarzyszki 23-letnia Phoebe Plummer i 22-letnia Anna Holland, zostały skazane przez angielski Southwark Crown Court na więzienie za próbę zniszczenia znajdującego się w londyńskiej National Gallery obrazu "Słoneczniki", namalowanego przez pana Vincenta van Gogha, poprzez oblanie go zupą pomidorową w 2022 roku. Osobistycznie uważam, że tamtejszy wymiar sprawiedliwości zdecydowanie zbyt łagodnie potraktował obie raktywistki, bo jednej przyjebał raptem dwa latka pierdla, drugiej tylko 20 miesięcy. Już kilka godzin po ogłoszeniu wyroku kolejnych trzech popierdoleńców z tej samej bandy udało się do National Gallery i ponownie ujebało farbą ten sam obraz, plus gratisowo jeszcze jeden, będący na wypożyczeniu z Philadelphia Museum of Art. Osobistycznie uważam, że sądy we wszystkich krajach powinny się dogadać i solidarnie skazywać wszystkich niszczących dzieła sztuki czy wlewających syf do zbiorników wodnych nie za wandalizm, tylko za terroryzm - i z punktu wpierdalać im najwyższe dopuszczone przez lokalne prawo wyroki. Chociaż zdecydowanie lepiej by było na dzień dobry publicznie wjebać tym łachmytom po 30 batów na gołe dupska, a potem wpierdzielić po 10 lat ciężkich robót, z wolnymi od pracy niedzielami, w czasie których znowu by dostawały trzy dziesiątki odlewanych nahajów. Mam dziwne wrażenie, że akty motywowanego pseudoekologicznie wandalizmu zniknęłyby jak sen złoty - i tylko rozmaite lewomyślne pięknoduchy pierdolące o prawach człowieka kwiczałyby na potęgę.

Nie tak dawno bezsensownie zajmująca fotel ministra klimatu i środowiska pani Paulina Hennig-Kloska ze Ślepej (przepraszam: Trzeciej) Drogi powiedziała, że rząd myśli nad tanimi pożyczkami dla powodzian (pisałem o sprawie w notce z 17 września). Teraz ta sama pani Paulina Hennig-Kloska w jednym z wywiadów stwierdziła, że ona nigdy nic takiego nie mówiła, że to wszystko są jakieś pomówienia i oszukańcze wiadomości. Ja byłbym nawet skłonny jej uwierzyć, gdyby nie jeden mały szczegół: na własne oczy widziałem filmik z panią Pauliną Hennig-Kloską i na własne uszy słyszałem wypowiedziane na nim słowa, z ust tejże pani się wydobywające - a własnym zmysłom jeszcze wierzę, i to zdecydowanie bardziej niż polityłkom obecnego (nie)rządu, którzy nie kłamią chyba tylko gdy się pomylą, tudzież czasami gdy milczą.

A na koniec zerkniemy sobie na sytuację w służbie zdrowia, bo dawno tego śmierdzącego jajka nie poruszałem. Gdybym był politykiem to bym napisał, że sytuacja nie jest idealna - ale politykiem nie jestem, w bawełnę też nie lubię owijać, więc walę prosto z mostu: jest chujowo. Narodowy Fundusz Zdrowia tradycyjnie nie ma pieniędzy żeby zapłacić szpitalom za wykonaną pracę, i to nie ma kasy do tego stopnia, że mamy, chwalić bogów, koniec września a NFZ wisi niektórym placówkom hajs za zabiegi z czerwca. Szpitale, nie mając środków finansowych, spowalniają robotę, przez co i tak już długie kolejki oczekujących na pomoc pacjentów wydłużają się jeszcze bardziej. Składki zdrowotne rosną, obywatele są wkurwieni bo nie otrzymują opłaconych w tychże składkach świadczeń, a pieniędzy na leczenie jak nie było tak nie ma. Ale nie martwcie się dobrzy ludzie, towarzyszka p.oślica Anna Maria Żukowska spuściła się z sekretu, że Lewizna (przepraszam: Lewica) ma plan na praktycznie natychmiastową i gigantyczną poprawę sytuacji w służbie zdrowia. Chociaż, po chwili namysłu, cofam swoje słowa, bo skoro jest to plan Lewizny (przepraszam: Lewicy) to najprawdopodobniej powód do zmartwień znajdziecie zanim jeszcze doczytacie do końca następnego zdania. Otóż rozwiązaniem kłopotów w służbie zdrowia jest, zdaniem lewomyślnych towarzyszy, pierdolnięcie Polaków kolejnym podatkiem, tym razem zdrowotnym - czyli obywatele musieliby płacić nie tylko składkę zdrowotną, którą już płacą, ale także całkiem nowy dodatkowy haracz. Przy czym osobistycznie sądzę, że sytuacja finansowa taki chuj by się mocno poprawiła, bo przecież spora część tych pieniędzy nie poszłaby na operacje, zabiegi, wyposażenie placówek medycznych i lekarstwa, tylko na podwyżki i premie dla urzędników Narodowego Funduszu Zdrowia, na nowe samochody, meble i sprzęt, prawdopodobnie na wynagrodzenia dla lekarzy, a być może nawet i pielęgniarkom, tudzież ratownikom, coś by skapnęło. Czyli na gigantyczny i błyskawiczny wzrost dostępności świadczeń medycznych sugerowałbym pacjentom, tudzież ich rodzinom, się nie nastawiać.

Pozdrawiam ze Wspanialewa Górnego

Szalom ludzie prawowierni, kozy, goje, gojki i ty, księże proboszczu. Aj waj, porobiło się znowuż w Najjaśniejszej tyle, że zmuszony jestem kilka słów na tak zwany temat skreślić. Tradycyjnie uprzedzam, że padną słowa niecenzuralne więc jeśli dbasz o czystość swej duszy to skończ lekturę >>>tutaj<<<.

Wielki, lecz niedoceniany przez Polaków, mąż stanu, obecnie pełniący funkcję szefa (nie)rządu pan Donald Tusk wreszcie, po długim i intensywnym procesie tentegowania w głowie*, doszedł wreszcie do tego, kto jest odpowiedzialny za gnębiącą południe Najjaśniejszej powódź. I, o dziwo, nie jest to pan Jarosław Kaczyński, ani żaden z jego totumfackich, nie jest to także dobry Bóg, który postanowił współczesnym zaprezentować wersję demonstracyjną swojego biblijnego potopu - otóż według pana Donalda Tuska winne są bobry, które porozpierdalały wały przeciwpowodziowe, i które należy zajebać żeby ludności zapewnić przetrwanie. Te sympatyczne i spore gryzonie awansowały w oczach szefa obecnego (nie)rządu na arcywrogów ludzkości, na nieomal najniebezpieczniejsze stworzenia w całej historii, których całkowita eksterminacja jest absolutnie niezbędna dla przetrwania gatunku ludzkiego. Zrzucanie winy za katastrofę naturalną, tudzież niedociągnięcia własne i poprzedników, na bobry jest pomysłem tak kurewsko kretyńskim, że nawet niesłynąca z przesadnej inteligencji towarzyszka p.oślica Anna Maria Żukowska wytknęła panu Donaldowi Tuskowi braki w wiedzy i logicznym rozumowaniu - a co lepsze: swoje zdanie doskonale uzasadniła pokazując mapę z zasięgiem występowania bobra europejskiego. Otóż na terenach poszkodowanych przez powódź nie występują liczące się populacje bobrów, nie mogą więc mieć dużego wpływu na sypane przez ludzi zapory. Gdyby zresztą bobry faktycznie jak pojebane ryły w wałach to Mazowsze, Mazury, Warmia i Podlasie byłyby stale pod wodą, co chwila solidna powódź zalewałaby Wielkopolskę, często by też wylewały zbiorniki wodne w Małopolsce i na Podkarpaciu, tudzież na północy Pomorza - bo właśnie tam żyje najwięcej drzewogryzów. Nic takiego jednak jakoś się nie dzieje, a nawet jakby wręcz przeciwnie: bobry przyczyniają się do naturalnej retencji, spowalniają bieg wody a tym samym potrafią zmniejszyć i rozciągnąć w czasie potencjalną falę powodziową. Czemu więc pan Donald Tusk chce wymordować te pożyteczne stworzonka? A chuj go jeden wie, przez własną głupotę chyba.

Równie ciekawe co plany myśliwskie szefa (nie)rządu są wystąpienia wszelakich raktywiszczy, z towarzyszką Mają Staśko na czele, co to protestowały przeciwko sanitarnemu odstrzałowi dzików przy panoszącym się Afrykańskim Pomorze Świń, przeciwko napierdalaniu petardami w sylwestra bo pieski się boją, tudzież przeciwko masowej konsumpcji karpi na wigilijną wieczerzę. Otóż te wystąpienia samozwańczych miłośników i obrońców przyrody teraz są zupełnie nieobecne - wszystkie te raktywiszcza po utracie władzy przez bandę pana Jarosława Kaczyńskiego nagle wsadziły mordy w kubły i bulgotać przestały. Za czasów partii Populizm i Socjalizm (przepraszam: Prawo i Sprawiedliwość) nie można było strzelać do części dziczyzny celem ochrony reszty populacji oraz domowych świnek - teraz na luziku, z uśmiechem i bez słóweczka protestu można eksterminować całą bobrzą populację. Jebie mi tu dwulicowością gorzej niż rankiem wali w żołnierskiej izbie gdy poprzedniego dnia na obiad była grochówka a na kolację fasolka po bretońsku - a wiem co mówię, bo za czasów odbywania zaszczytnego stosunku do służby wojskowej prowiantmajster przygotował raz taki zestaw i przy pobudce powietrze faktycznie było olfaktorycznie agresywne**. No, ale dokładnie tego można się było spodziewać po indywiduach pokroju wspomnianej już towarzyszki Mai Staśko - są jak dobrze wytresowane kundle, szczekają tylko na rozkaz, a bez komendy nawet pyska nie otworzą.

Pozdrawiam ze Wspanialewa Górnego

* bo myśleniem nazwać tego, mimo najlepszych chęci, nie mogę

** po czasie wspominam to wydarzenie ze śmiechem, bo podówczas wojskowy rytuał był taki, że o godzinie 5:30 do izby wpadał dyżurny, nabierał ile się dało powietrza w płuca i głosem zdolnym obudzić umarłego ryczał "NA KOMPANII POOBUDKA, POOBUDKA, WSTAĆ!" - a tego poranka dyżurny wpadł na salę, złapał soczysty haust powietrza, po czym wyrzęził "trole***!" i blady jak ściana wybiegł na korytarz wyglądając jakby zaraz miał pierdolnąć soczystego bełta

*** w slangu wojskowym: śmierdziele. Albo lenie

Szalom ludzie prawowierni, kozy, goje, gojki i ty, księże proboszczu. Aj waj, znowu nawywijało się we wszechświecie - ale nie chce mi się o tym całym okołopolitycznym gównie pisać bo chwilowo mam już tego powyżej pejsów. Dlatego ta cenzuralna notka będzie notką podróżniczą z wartych odwiedzenia miejsc, w których ostatnio byłem - jeśli cię to nie interesuje lub liczyłeś na solidną porcję jobów to skończ lekturę >>>tutaj<<<.

Wybrałem się wczoraj osobą własną w miejsce wiktoryi przesławnej, którą w miesiącu lipcu roku pańskiego 1410 rex Poloniae Władysław II Jagiełło z bratem swym Lingwenem, magnus dux Lithuaniae Witold Kiejstutowicz, tudzież chan Złotej Ordy Dżalal ad-Din wraz z wieloma innymi nad Orden der Brüder vom Deutschen Haus Sankt Mariens in Jerusalem i jego sojusznikami odnieśli. Dawnom już to planował zrobić, aliści zawżdy mi na przeszkodzie coś stawało: już to nadmiar spraw do załatwienia lubo opisania, już to zarazy jakoweś zamorskie ziemie nasze trapiące, już to obwiązki rodzinne, już to peregrynacje w inszych kierunkach. Co się jednakowoż odwlecze to nie uciecze, dnia wczorajszego wsiadłem do swojej karocy w mechaniczne ogiery zaprzężonej, niebiańską mapę uruchomiłem, CB-gołębie obudziłem - i w podróż się udałem. Z początku droga irytującą była bo majstrowie, czeladnicy i zwykli partacze do cechu nienależący ewidentnie zawody sobie jakoweś urządzili w tym, kto dukt bity ze Wspanialewa Górnego do Stębarku bardziej rozkopie i niezdatnym do normalnej jazdy uczyni. Kto wygrał, dalibóg, nie wiem - ale zanim zdążyłem się do żywego rozsierdzić to wykopki się skończyły a pod kołami mej karocy gładki trakt się objawił więc mogłem pognać moje mechaniczne rumaki i do galopu je poderwać. I takoż to piorunem na grunwaldzkie pola zajechałem, niemal nie błądząc. Tyle tylko, że coś moja niebiańska mapa pomyliła i nieco za wcześnie mi obwieściła, żem na miejsce dotarł - tyle tylko, że ja jużem drzewiej na miejscu jogajłowej wiktoryi bywał, wiedziałem przeto jak ono z grubsza wyglądać powinno. Pamięć mą i inteligencję więc wysiliłem, i niebawem na nowym parkingu przed nowym muzeum się znalazłem. Onegdaj muzeum grunwaldzkiej potrzeby mikrym było, i w mikrym ziemnym wykopie we wzgórzu się kryło. Obecne zaś również pod wzgórzem się kryje, ale skłamałbym parszywie gdybym je mikrym nazwał. Wstęp na wystawę drogim nie był, raptem 28 złotych polskich za permisję na wejście dałem. Sama ekspozycja, nie powiem, znalazła w moich oczach upodobanie, chociaż kilka niedociągnięć miała - ale Muzeum Bitwy pod Grunwaldem jest stosunkowo młodą placówką i jakoweś zarazy wieku pacholęcego mieć, rzecz jasna, może. Osobistycznie nieco zdrażniony byłem dużą liczbą ruchomych obrazów, ale jestem człowiekiem starej daty, do takich cudów w muzeach niezwyczajnym - dla mnie muzea to gabloty z dawnymi artefaktami, tudzież ich współczesnymi rekonstrukcjami lub modelami, a nie jakieś tam nowomodne "wielomedia". Tak czy inaczej - wyszedłem zadowolony, aby zaraz udać się na wzgórze, obaczyć te bardziej tradycyjne monumenty wiktorię grunwaldzką sławiące. I tu w zasadzie wypadałoby skończyć opis moich grunwaldzkich peregrynacji.

Dziś rano, tak dla odmiany, postanowiłem zwiedzić coś związanego z II wojną światową. Padło na resztki jednego z obozów zagłady, i już w zasadzie szykowałem się żeby zejść do garażu, odpalić samochód, nawigację, włączyć CB-radio i ruszać - ale coś mnie podkusiło, żeby jeszcze raz zerknąć na mapy Google'a. I tam znalazłem coś na pierwszy rzut oka lepszego - Konewkę. A ściślej to, co tuż za Konewką leży - czyli jeden z nielicznych zachowanych schronów kolejowych. Nie powiem, napaliłem się jak szczerbaty na suchary - i ruszyłem. Na miejsce trafiłem w zasadzie bez błądzenia, bo oprócz elektronicznej mapy samochodowej kierowałem się także ustawionymi przy drodze znakami. Sam schron od zewnątrz nie robi jakiegoś makabrycznego wrażenia gdyż jest bardzo ładnie wkomponowany w naturalny leśny krajobraz i po prostu nie widać jego wielkości. Za to w środku... W środku to już zupełnie inna historia - te 380 metrów długości może nie robi wielkiego wrażenia gdy się o tym czyta, ale na żywo widok jest niesamowity, zwłaszcza że wnętrze nie jest zalane światłem, kryje się w półmroku przez co wygląda na jeszcze dłuższe. Dodatkowo są w nim rozmaite militaria, a modeli rozmaitych pojazdów jest istne zatrzęsienie. Za 21 złociszy, bo tyle kosztuje wstęp, można sobie spokojnie pozwiedzać i przeczytać całą masę ciekawych informacji znajdujących się na wiszących na ścianach tablicach. Osobistycznie jestem pod gigantycznym wrażeniem ogromu pracy włożonej w przygotowanie ekspozycji - a wszystko to zostało zorganizowane przez miłośnika militariów, który wynajął od Lasów Państwowych poniemiecki schron kolejowy i własnym sumptem, przy pomocy życzliwych ludzi, przekształcił go w muzeum. Wrażenie to jest jeszcze większe, gdy po wizycie w Konewce odwiedzi się analogiczny obiekt w nieodległym Jeleniu - bo tamże schron stoi otwarty, opuszczony, ze ścianami upieprzonymi przez domorosłych "artystów", a dodatkowo trafić do niego cholernie ciężko bo trzeba poruszać się leśną dróżką, na którą nie prowadzą żadne drogowskazy. Wracając jednak do Konewki: do zwiedzania udostępnione są także inne obiekty, nie robiące jednakowoż takiego wrażenia jak schron kolejowy - są to obiekty techniczne więc po pierwsze wielkość nie ta, a po drugie widać, niestety, że budżet projektu muzealnego poszedł głównie na największą i najistotniejszą budowlę. Osobistycznie gorąco polecam zwiedzenie schronu kolejowego w Konewce każdemu zainteresowanemu niemieckim budownictwem militarnym z okresu II wojny światowej, bo to miejsce naprawdę jest tego warte - przy czym mocno sugeruję zabranie krytych butów, jakiejś bluzy oraz latarki. Ja tam na pewno będę starał się wrócić.

Pozdrawiam ze Wspanialewa Górnego

Szalom ludzie prawowierni, kozy, goje, gojki i ty, księże proboszczu. Aj waj, grubo porobiło nam się znowuż na świecie. A że się grubo porobiło to nie dziw się, że równie grube słowa padną w notce - jeśli mierzi cię ich użycie to skończ lekturę >>>tutaj<<<.

Zamieszkujący w kanadyjskiej Ottawie i pragnący uchodzić za historyka propagandzista, pan profesor Jan Grabowski, wystosował do Organizacji Narodów Zagubionych (przepraszam: Zjednoczonych) apel o objęcie specjalnym nadzorem znajdujących się na terenie Najjaśniejszej miejsc eksterminacji Żydów podczas II wojny światowej. Swój apel motywuje tym, że opiekujący się nimi fałszują historię poprzez umniejszanie, wręcz marginalizowanie, roli Polaków w Zagładzie. Otóż według pana Jana Grabowskiego udział nieżydowskich mieszkańców Polski w mordowaniu Żydów był niebagatelny, nieco tylko mniejszy niż opętanych hitlerowską ideologią Niemiaszków. Nie twierdzę, że żaden Polak nie przyłożył ręki do kaźni swoich starozakonnych współobywateli, jednakowoż wszystkie dokumenty i relacje świadków świadczą o tym, że takich współpracujących z okupantem zdrajców nie było jakoś specjalnie dużo. Co więcej: zarówno dokumenty, jak i wspomnienia wyraźnie stwierdzają, że bardzo wielu Polaków starało się Żydom pomóc i często płacąc za swoje ludzkie odruchy życiem nie tylko własnym, ale także całej rodziny. Dowodem na prawdziwy stosunek obywateli Najjaśniejszej do starozakonnych są choćby przyznawane przez Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holokaustu Jad Waszem odznaczenia Chasid Umot ha-Olam, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, których obywatele Najjaśniejszej otrzymali 7232, najwięcej spośród wszystkich nacji. Czemu więc pan Jan Grabowski oskarża Polaków o masowy współudział w masowej eksterminacji Żydów? A chuj go, zakłamanego skurwiela, wie.

Ale wróćmy już sobie do Najjaśniejszej, bo tutaj po raz kolejny pokazało się, że szef obecnego (nie)rządu, pan Donald Tusk, rozminął się z prawdą. Otóż obiecywał on wyjebanie z rozmaitych rad nadzorczych, spółek skarbu państwa, tudzież innych instytucji, osób powiązanych z poprzednio rządzącą partią Populizm i Socjalizm (przepraszam: Prawo i Sprawiedliwość), oraz zastąpienie ich specjalistami. Moje wiewióry donoszą, że wyjebywanie i owszem, poszło mu całkiem gracko, jednakowoż z tym obsadzaniem fachowcami jest już gorzej. Niezłym tego przykładem jest 23-letni pan Franciszek Bielowicki, obecnie doradca premiera, którego najlepszą kwalifikacją na pełnienie tej funkcji są pieniądze, które jego tata, pan Grzegorz Bielowicki, przeznaczył na finansowanie Milicji (przepraszam: Platformy) Obywatelskiej. Za słusznie minionych rządów partii Populizm i Socjalizm (przepraszam: Prawo i Sprawiedliwość) dawna opozycja, obecnie dzierżąca władzę, ujadała jak wściekła na młody wiek pana Edmunda Jannigera, doradzającego ówczesnemu szefowi Ministerstwa Obrony Narodowej, panu Antoniemu Macierewiczowi - a teraz ci sami ludzie robią dokładnie to samo co poprzednicy: zatrudniają jako fachowców osoby młode i bez doświadczenia, że już nie wspomnę o obsadzaniu rozmaitych kierowniczych stanowisk partyjnymi nominatami bez znajomości branży w której mają działać. Osobistycznie ni chuja nie widzę różnicy między postępowaniem minionego rządu i obecnego (nie)rządu - i jedni, i drudzy ładowali swoich na ciepłe posadki, niespecjalnie troszcząc się o posiadane przez swoich protegowanych kwalifikacje. Przy czym mam dziwne wrażenie, że chociaż za poprzednich rządów było pod tym względem cienko, to za obecnej kadencji jest już, że zacytuję swego sierżanta z czasów odbywania stosunku ze służbą wojskową, "chujnia z mójnia z kutasówą".

A na koniec notki, krótka historyjka:

Spotkałem wczoraj znajomego Żyda, który zaczął mi opowiadać różne rzeczy w tematach politycznych. Na końcu zaś rzekł:
-Rabi, ja ci już opowiedziałem cztery dowcipy polityczne, a ty nawet się nie uśmiechnąłeś!
-Aj waj, - odrzekłem - bo ja myślałem, że ty mi przekazujesz najnowsze wiadomości.

Pozdrawiam ze Wspanialewa Górnego

Szalom ludzie prawowierni, kozy, goje, gojki i ty, księże proboszczu. Aj waj, nawyrabiało się na Facebooku. To jest notka techniczna, bez słów niecenzuralnych, więc jeśli nie jest to dla ciebie interesujące to skończ lekturę >>>tutaj<<<.

Ostatnimi czasy Facebook odwala jakieś dziwne numery, nie informuje mnie, na ten przykład, o niektórych komentarzach, przy czym ten brak informacji jest, w moich oczach, totalnie losowy. Facebook, na ten przykład, informuje mnie o komentarzu, ja na komentarz odpowiadam, ale powiadomienia o odpowiedzi do mojej odpowiedzi już nie dostaję. Jest to nieco upierdliwe, bo żeby mieć pewność, że nie przeoczę żadnego zostawionego przez Was, moi drodzy Czytelnicy, komentarza, muszę pracowicie przeklikiwać się przez kolejne swoje wpisy i równie pracowicie zmieniać ustawienia wyświetleń komentarzy z "najciekawsze" na "wszystkie" - a Facebook z uporem godnym lepszej sprawy i tak mi przestawia te ustawienia z powrotem na "najciekawsze".

Ale to jest jeszcze małe miki, bo dzisiejszej nocy Facebook zaproponował mi monetyzację moich materiałów. "O zaraza" - pomyślałem w pierwszej chwili - "zajefajnie, dodatkowe grosze, dolary czy szekle zawsze mile widziane". Ale zaraz włączył mi się się w mózgu mały brzęczyk, no bo jak to tak: ktoś tak po prostu, za bezdurno, nie znając mnie i mojej twórczości, chce mi dawać kasę? W cuda to ja, nie powiem, wierzę - ale nie w takie. Postanowiłem jednakowoż zgłębić temat, bo wiadomo, że miło byłoby dostawać pieniądze za uprawianie swojego hobby, a pisać przecież lubię. Szybko jednakowoż się przekonałem, że tak miło to nie będzie, bo Facebook owszem, hajs chce dawać - ale pod pewnymi warunkami. A te warunki, pokazało się, to między innymi te mityczne "standardy społeczności" - tyle, że bardziej. Aby zarabiać na swoich notkach publikowanych na Facebooku musiałbym zrezygnować z pisania o Ludu Pustyni i Puszczy, Ludu Alfabetu, przemocy, religii, migracjach, przekrętach, procesach sądowych, wandalizmie, seksie, tudzież jeszcze kilku innych tematach, które zwykłem w swoich tekstach poruszać. Innymi słowy: albo musiałbym zrezygnować z pisania w swoim stylu, albo nawet na paczkę zapałek bym nie zarobił - bo jak tak sobie na szybko policzyłem to na 17 opublikowanych we wrześniu tekstów żaden by nie spełniał stawianych przez Facebooka wymogów monetyzacji. A ja za bardzo lubię tworzyć swoje treści i za bardzo Was, drodzy Czytelnicy, szanuję, żeby zmieniać profil swojej twórczości na, na ten przykład, komentowanie pogody albo strojów celebrytek - i dlatego do facebookowego programu monetyzacji treści nie przystępuję. I dalej będę w uszczypliwy i niecenzuralny sposób opisywał i komentował wydarzenia na świecie. Pro publico bono*.

Pozdrawiam ze Wspanialewa Górnego

* jakby ktoś piękną, acz skomplikowaną, mową błogosławionej pamięci pana Gaiusa Iuliusa Caesara nie władał: dla dobra publicznego